29/01/2023
Als beeldmaker ben ik gefascineerd door wat beeld, op zowel emotioneel als intellectueel niveau, kan aansporen en uitlokken bij de aanschouwer. In mijn huidige praktijk ben ik bovenal geïnteresseerd in hoe, binnen het beeld, verschillende manieren van beeldtechnische en inhoudelijke vormen van contrast iets kunnen provoceren dat wij, als aanschouwer, overwegend met “spanning” en/of “frictie” aanduiden. Met name het mogelijk zicht- en voelbare conflict dat hiermee kan worden veroorzaakt, is iets dat mij als beeldmaker intrigeert. Zo haal ik bewust contrasterende en herkenbare soorten en/of vormen van beeldtaal uit hun oorspronkelijke context om deze, binnen een beeld, de dialoog met elkaar aan te laten gaan, waardoor het gevoel van conflict kan ontstaan.
Behalve het vermogen om sfeer te communiceren en stemmingen te provoceren, ben ik altijd geïntrigeerd geweest door het beeld dat bewust lijkt aan te sturen of in te spelen op een rationele of intellectuele benadering, waarneming en verwerking van het beeld bij de aanschouwer – beeld dat zogezegd gelezen kan worden en betekenis impliceert of insinueert. Door bewust verschillende manieren en niveaus van contrast te hanteren en op te zoeken, maar vooral door specifieke en contrasterende soorten beeldtalen met elkaar te laten communiceren, wil ik met de oorspronkelijke associaties en hun betekenissen aan de haal, waardoor er mogelijk nieuwe betekenissen kunnen worden gesuggereerd.
Deze contrasten en de betekenissen die deze contrasten lijken te suggereren binnen het beeld, hebben, in mijn huidige praktijk, onbewust en min of meer vanzelf een sociaal-maatschappelijk karakter aangenomen. Dit is in het bijzonder zo gegroeid door mijn interesse in mijn multiculturele identiteit, milieu en achtergrond – die zich laten kenmerken door wat wij de straat- en/of oppositiecultuur noemen –, en mijn interesse in en fascinatie voor onze vormgeving, profilering en karakterisering van de wereld van kinderen en educatieve kinderprogramma’s en -boeken. Mede door het conflict dat de beeldtaal van deze afwijkende onderwerpen teweeg kan brengen, is mijn belangstelling ontstaan voor het heimelijke verband tussen deze verschillende thema’s, waarbij ‘sociaal-culturele integratie’ een overkoepelend thema vormt.
(English)
As a visual artist I'm fascinated by what the image can provoke, on both an emotional as an intellectual level, when being perceived by a beholder. Currently I'm particularly interested in how, within the concept of the image, various technical and substantive ways of contrast can provoke what we, as spectators, predominantly indicate with tension or friction. Especially the visible and sensible conflict that is associated with and caused by these ways of contrast, I find intriguing as an visual artist. Therefore I consciously use contrasting and recognizable sorts and forms of visual language and substract these from their original context, to eventually create a dialog between them, through which the feeling of conflict can arise.
Besides the ability to communicate atmospheres or provoke emotions, I've always been intrigued by the image that almost consciously seem to direct or compel the spectator to perceive and process it rationally or substantivally – image that supposedly can be read and implies or insinuates meaning. By consciously seeking, exploring and using different ways and levels of contrast, but mostly by combining and manipulating specific and contrasting sorts of visual language, I try to play with their original associations and meanings, whereby new meaning can be suggested and emerge.
The contrasting sorts and forms of visual language I apply within the image, and the meaning they imply, seem to have unconsciously and automatically adopted a social and critical nature or character. This particularly evolved this way because of my interest in my multicultural identity, origin and environment – which can be characterized by what is called street and/or oppositional culture –, and my interest in and fascination with our design, profiling and characterization of the world of children and educational programs and books for children. Because of the conflict the visual language of these divergent subjects can cause, my curiosity was raised for the hidden relation between these different interests, whereby social and cultural integration is the overarching theme.
Behalve het vermogen om sfeer te communiceren en stemmingen te provoceren, ben ik altijd geïntrigeerd geweest door het beeld dat bewust lijkt aan te sturen of in te spelen op een rationele of intellectuele benadering, waarneming en verwerking van het beeld bij de aanschouwer – beeld dat zogezegd gelezen kan worden en betekenis impliceert of insinueert. Door bewust verschillende manieren en niveaus van contrast te hanteren en op te zoeken, maar vooral door specifieke en contrasterende soorten beeldtalen met elkaar te laten communiceren, wil ik met de oorspronkelijke associaties en hun betekenissen aan de haal, waardoor er mogelijk nieuwe betekenissen kunnen worden gesuggereerd.
Deze contrasten en de betekenissen die deze contrasten lijken te suggereren binnen het beeld, hebben, in mijn huidige praktijk, onbewust en min of meer vanzelf een sociaal-maatschappelijk karakter aangenomen. Dit is in het bijzonder zo gegroeid door mijn interesse in mijn multiculturele identiteit, milieu en achtergrond – die zich laten kenmerken door wat wij de straat- en/of oppositiecultuur noemen –, en mijn interesse in en fascinatie voor onze vormgeving, profilering en karakterisering van de wereld van kinderen en educatieve kinderprogramma’s en -boeken. Mede door het conflict dat de beeldtaal van deze afwijkende onderwerpen teweeg kan brengen, is mijn belangstelling ontstaan voor het heimelijke verband tussen deze verschillende thema’s, waarbij ‘sociaal-culturele integratie’ een overkoepelend thema vormt.
(English)
As a visual artist I'm fascinated by what the image can provoke, on both an emotional as an intellectual level, when being perceived by a beholder. Currently I'm particularly interested in how, within the concept of the image, various technical and substantive ways of contrast can provoke what we, as spectators, predominantly indicate with tension or friction. Especially the visible and sensible conflict that is associated with and caused by these ways of contrast, I find intriguing as an visual artist. Therefore I consciously use contrasting and recognizable sorts and forms of visual language and substract these from their original context, to eventually create a dialog between them, through which the feeling of conflict can arise.
Besides the ability to communicate atmospheres or provoke emotions, I've always been intrigued by the image that almost consciously seem to direct or compel the spectator to perceive and process it rationally or substantivally – image that supposedly can be read and implies or insinuates meaning. By consciously seeking, exploring and using different ways and levels of contrast, but mostly by combining and manipulating specific and contrasting sorts of visual language, I try to play with their original associations and meanings, whereby new meaning can be suggested and emerge.
The contrasting sorts and forms of visual language I apply within the image, and the meaning they imply, seem to have unconsciously and automatically adopted a social and critical nature or character. This particularly evolved this way because of my interest in my multicultural identity, origin and environment – which can be characterized by what is called street and/or oppositional culture –, and my interest in and fascination with our design, profiling and characterization of the world of children and educational programs and books for children. Because of the conflict the visual language of these divergent subjects can cause, my curiosity was raised for the hidden relation between these different interests, whereby social and cultural integration is the overarching theme.